3 νέα δεδομένα για τις λιγούρες

Όλοι μας, λίγο έως πολύ, έχουμε πιάσει το εαυτό μας να λιγουρεύεται κάτι αλμυρό ή γλυκό κατά καιρούς. Οι λιγούρες μπορεί να γίνουν εμμονές και μας είναι δύσκολο να τις περιορίσουμε. Έτσι προσπαθούμε να απασχολούμε τον εαυτό μας με οτιδήποτε άλλο, για να μην σκεφτόμαστε το φαγητό.

Αυτός είναι ένας τρόπος για να αποφύγουμε να φάμε προς στιγμήν. Το πρόβλημα είναι ότι οι λιγούρες θα επανέλθουν. Κι αυτό γιατί δεν αντιμετωπίσαμε την αιτία του προβλήματος. Για να γίνει κάτι τέτοιο, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε τι αισθανόμαστε και τι σκεφτόμαστε όταν μας πιάνει λιγούρα.

Ας δούμε 3 νέα δεδομένα για τις λιγούρες, ώστε να τις κατανοήσουμε καλύτερα:

  1. Όλα είναι στο μυαλό

Αυτή είναι η αλήθεια! Μπορεί να ακούγεται απλοϊκό, αλλά υπάρχουν στον εγκέφαλό μας τρεις περιοχές – ο ιππόκαμπος, ο κερκοφόρος πυρήνας και ο νησιωτικός φλοιός, που εμπλέκονται στην εμφάνιση της λιγούρας. Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτές οι περιοχές του εγκεφάλου είναι υπεύθυνες για την μνήμη και την ευχαρίστηση.

Αυτό μας βοηθάει να κάνουμε τον συνειρμό πως το φαγητό συνδέεται με την μνήμη και την ευχαρίστηση. Όταν μας πιάνουν λιγούρες, το πιθανότερο είναι πως βρισκόμαστε σε μια κατάσταση άγχους, νευρικότητας, ανασφάλειας κ.λπ. Ζητάμε λοιπόν το φαγητό που μας έκανε στο παρελθόν χαρούμενους, για να διώξουμε τα αρνητικά συναισθήματα. Το φαγητό είναι αγάπη, καθώς καλύπτει συναισθηματικές μας ανάγκες, όταν δεν τις καλύπτουμε αλλιώς.

Κυρίως οι υδατάνθρακες ενισχύουν τα επίπεδα της σεροτονίνης, η οποία είναι η ορμόνη που μας ηρεμεί. Αν δε, συνδυάσουμε λίπος και ζάχαρη, προσφέρουμε στον οργανισμό μας μια γερή δόση ηρεμίας. Αυτή την ηρεμία και ευδαιμονία ζητάμε από το φαγητό μας, όταν μας πιάνουν λιγούρες.

 

  1. Οι λιγούρες είναι αγγελιαφόροι

Το σώμα μας, μας μιλάει συνεχώς. Βρίσκει τον τρόπο να μας ειδοποιεί για τις ανάγκες του. Μας λέει πως έχουμε χτυπήσει, κάνοντάς μας να νοιώθουμε πόνο. Μας λέει πως χρειάζεται τροφή, κάνοντάς μας να πεινάμε κ.λπ. Έτσι και με τις λιγούρες, μας λέει πως θέλει φαγητό και το θέλει τώρα.

Για παράδειγμα:

  • Οι λιγούρες μας για σοκολάτα, μπορεί να προέρχονται από την ανάγκη του οργανισμού μας για μαγνήσιο (το οποίο βρίσκουμε επίσης σε σπόρους και καρπούς).
  • Ζητάμε ψωμί και αμυλούχους υδατάνθρακες καθώς και ζάχαρη, όταν χρειαζόμαστε πρωτεΐνες για ενέργεια που διαρκεί.
  • Ψάχνουμε τηγανητές τροφές όταν έχουμε ανάγκη υγιεινά λιπαρά.
  • Λιγουρευόμαστε αλμυρές τροφές όταν μας λείπει νάτριο ή είμαστε αγχωμένοι.

Ο άνθρωπος με την κατανάλωση της τροφής στέλνει μηνύματα στον εγκέφαλο, ο οποίος αναγνωρίζει αν δώσαμε στο σώμα μας τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται. Επίσης αναζητά και τις έξι γεύσεις και αν δεν τις βρει είναι πιθανό να μας κάνει να τρέχουμε στο ψυγείο.

Αν προσέξουμε λίγο παραπάνω την ώρα που έχουμε λιγούρες για κάτι, το σώμα μας μας δίνει κάποια σημάδια. Μπορεί να είναι ένα σφίξιμο στην κοιλιά, ένα βάρος στο στήθος, κάτι διαφορετικό για τον καθένα. Κάθε λιγούρα για μια τροφή μπορεί να συνοδεύεται από μια αίσθηση που ποικίλλει για τον καθένα από εμάς και πρέπει να δώσουμε προσοχή για να την αντιληφθούμε.

Οι λιγούρες στέλνουν ένα μήνυμα πως κάτι λείπει στο σώμα ή στην ζωή μας. Οφείλουμε να τις ακούσουμε και να δώσουμε την πρέπουσα σημασία.

 

 

  1. Η ζωή είναι λιγούρα

Κάθε πράξη της ζωής μας είναι μια λιγούρα για περισσότερα. Θέλουμε περισσότερη χαρά, εμπειρίες ,στόχους. Οι λιγούρες για τροφή καταδεικνύουν την πλήξη, τον φόβο, το άγχος μας. Το σώμα μας ζητάει να δώσουμε σημασία στον εαυτό μας και τις συναισθηματικές του ανάγκες. Η πείνα μας μπορεί να είναι συναισθηματική και οι ανάγκες μας να είναι για αλλαγή στις σχέσεις, την εργασία την διατροφή μας. Κάτι δεν μας καλύπτει και το σώμα μας προσπαθεί να μας το πει.

Μια λύση θα ήταν να ακούσουμε τις λιγούρες μας, αντι να προσπαθήσουμε να τις καταδικάσουμε. Να δώσουμε στο σώμα και τον οργανισμό μας την δέουσα προσοχή και να συντονιστούμε με αυτά για να ζήσουμε καλύτερα.

 

Scroll to Top