Η αύξηση του βάρους

Η αύξηση του βάρους και τα βαθύτερα αίτιά της

Η αύξηση του βάρους είναι στο επίκεντρο των συζητήσεων για πολλούς ανθρώπους. Η κουβέντα περιστρέφεται συνήθως γύρω από δίαιτες, φαρμακευτικά σκευάσματα, γυμναστική κ.λπ. Αυτό όμως επικρατεί για δεκαετίες πλέον και ωστόσο τα ποσοστά παχυσαρκίας ανεβαίνουν επικίνδυνα. Οι συμβουλές όπως: μετράτε θερμίδες, ράψτε το στόμα σας, δοκιμάστε νέα χαπάκια, δοκιμάστε την νέα δίαιτα κ.α., δεν φαίνεται τελικά να φέρνουν αποτελέσματα.

Η επιστήμη έχει αποτύχει στην αντιμετώπιση της αύξησης του βάρους.

Το ίδιο ισχύει και για τον πολιτισμό μας, αφού οι περισσότεροι από εμάς ασκούν δριμεία κριτική σε όσους έχουν παραπάνω κιλά. Έτσι οδηγούμαστε στην κοινωνική απομόνωση και την κατάθλιψη. Τον τρόπο για να βγούμε από αυτό τον φαύλο κύκλο, δυστυχώς δεν τον έχουμε βρει ακόμα.

Δοκιμάζουμε όποια νέα δίαιτα μας λανσάρουν, όποιο νέο φάρμακο και ό,τι πιο επεξεργασμένο και τοξικό, όπως τα τεχνητά γλυκαντικά για παράδειγμα.

Η αύξηση του βάρους είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο, το οποίο πρέπει να φωτίσουμε και να δούμε με νέα ματιά. Πριν εξετάσουμε τι να κάνουμε και τι να μην κάνουμε, ας δούμε μαζί κάποιες νέες σκέψεις:

  • Το βάρος είναι ένα θέμα πολλαπλών διαστάσεων. Δεν υπάρχει άσπρο ή μαύρο στην λύση του. Πρέπει να συνυπολογίσουμε την ψυχοσωματική του διάσταση.
  • Η αύξηση του βάρους είναι ένα σύμπτωμα. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να το σεβαστούμε και να δούμε τι θέλει να μας πει, για να βρούμε τα αίτια του προβλήματος.
  • Τα αίτια της αύξησης του βάρους μπορεί να βρίσκονται στον μεταβολισμό μας.
  • Το περιττό μας βάρος μπορεί να οφείλεται σε συναισθηματικούς παράγοντες.
  • Η κληρονομικότητα και τα γονίδια παίζουν πολλές φορές ρόλο στην παχυσαρκία.
  • Η αύξηση του βάρους μπορεί να συνδέεται με ψυχολογικούς ή συναισθηματικούς παράγοντες. Ίσως πρόκειται για μια πρόκληση να μάθουμε στον εαυτό μας υπομονή, εγκράτεια, αυτοεκτίμηση, φροντίδα για εμάς τους ίδιους κ.α.
  • Επίσης, μπορεί να περικλείει όλα τα παραπάνω.
  • Το παραπανίσιο βάρος πολλές φορές δεν αφορά το ίδιο το άτομο που το έχει, αλλά τους άλλους γύρω του. Τους γονείς, τους φίλους, τα πρότυπα ομορφιάς…
  • Η αύξηση του βάρους είναι θέμα πολιτισμού. Δεν μιλάμε για μεμονωμένα περιστατικά, αλλά για την πλειονότητα του πληθυσμού. Αυτό κάτι σημαίνει για την κουλτούρα μας και κάτι πρέπει να αλλάξει στις συνήθειές μας.
  • Οι γυναίκες αντιμετωπίζονται διαφορετικά από τους άντρες, όταν έχουν περιττό βάρος. Αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει σχετικά με την ισότητα των δυο φύλλων.
  • Οι διατροφικές διαταραχές ολοένα και αυξάνονται. Αυτό δεν σχετίζεται μόνο με το φαγητό. Όλοι ξέρουμε ότι υπάρχει ψυχολογικό υπόβαθρο σε αυτές. Μήπως η κοινωνία ή η οικογένεια κάποιες φορές δεν κατορθώνει να καλύψει τις συναισθηματικές μας ανάγκες;
  • Μην ξεχνάμε ότι το σωματικό λίπος έχει και αυτό την χρησιμότητά του. Μην το καταδικάζουμε εύκολα και το δαιμονοποιούμε. Χωρίς λίπος δεν θα επιζούσαμε.
  • Έχουμε μάθει να ζούμε με προκαταλήψεις, όπως το να κριτικάρουμε τους υπέρβαρους ανθρώπους. Αυτό τι δείχνει πραγματικά για εμάς τους ίδιους και τον πολιτισμό μας;
  • Το βάρος είναι ένας μεταβαλλόμενος παράγοντας. Το να λέμε:¨πρέπει να χάσω έξι κιλά¨, είναι μια εικασία. Ποιος θα μου πει πόσα κιλά πρέπει να είμαι την δεδομένη στιγμή και με ποιο κριτήριο;
  • Η επιστήμη δεν μπορεί με βεβαιότητα να μας πει ότι η αύξηση του βάρους είναι σύμπτωμα, ασθένεια, παράγοντας κινδύνου, θετικός δείκτης υγείας, ψυχολογικό ζήτημα, γιατί μπορεί να είναι όλα αυτά μαζί.
  • Τα βαθύτερα αίτια της αύξησης του βάρους δεν έχουν αποσαφηνιστεί από τους επιστήμονες ακόμα. Για αυτό καλό θα ήταν η επιστημονική κοινότητα που ασχολείται με το θέμα – γιατροί, διαιτολόγοι, ερευνητές – να εξετάσουν το ζήτημα σφαιρικά. Ναι μεν επιστημονικά, αλλά και με πιο ανθρώπινο προσανατολισμό.

Το συναισθηματικό και ψυχικό βάρος που κουβαλάμε, είναι πιο έντονο τις περισσότερες φορές από το σωματικό. Καταναλώνουμε τόση ενέργεια την οποία θα μπορούσαμε να διοχετεύσουμε στην οικογένεια ή την δουλειά μας. Τότε θα είμασταν πιο δραστήριοι, δημιουργικοί και σε επαφή με τους άλλους.

Το πιο άσχημο στην όλη κατάσταση είναι το ότι δεν αγαπάμε τον εαυτό μας όπως είναι, αλλά αναβάλουμε την αγάπη για όταν χάσουμε τα περιττά μας κιλά. Και πολλές φορές αυτό το περνάμε και στους άλλους έμμεσα. Φανταστείτε όμως να λέγαμε φωναχτά στον εαυτό μας, στον φίλο μας, το παιδί μας ή τον σύντροφό μας:¨θα σε αγαπήσω όταν θα αδυνατίσεις¨, ακούγεται τρομακτικό και απαίσιο.

Για να προχωρήσουμε και να ξεπεράσουμε παλιές πεποιθήσεις που είναι πλέον ξεπερασμένες, πρέπει να κατανοήσουμε την πρόκληση που μας θέτει η εποχή μας. Με αγάπη και σοφία η επιστήμη και η κοινωνία θα καταφέρει αλλαγές.

Η αύξηση του βάρους και τα βαθύτερα αίτιά της, θα αντιμετωπιστούν μέσα από την κατανόηση, την κάλυψη των συναισθηματικών μας αναγκών και την αγάπη στον εαυτό μας και τους συνανθρώπους μας.

Scroll to Top