Η σχέση του καθενός μας με το φαγητό είναι μια σχέση που απαιτεί από εμάς την προσοχή και την διαρκή ενασχόλησή μας. Θα σκεφτούμε για το καθημερινό μας γεύμα, θα προσέξουμε το βάρος μας, θα ψάξουμε για την καλύτερη διατροφή, μπορεί ακόμη και να παθιαστούμε ή να ανησυχήσουμε για το φαγητό μας αλλά και για την ανάγκη μας για να φάμε.
Η σχέση λοιπόν αυτή με το φαγητό και το βάρος μας είναι διαρκής, συναρπαστική και περίπλοκη. Όλοι προσπαθούμε να χτίσουμε μια υγιή σχέση με το φαγητό σε συνάρτηση με όλη μας την ζωή και την καθημερινότητα, αλλά πολλές φορές μπορεί να μας ξεφύγει κάτι. Αυτό το κάτι που είναι σοβαρό και πολύτιμο είναι η οικειότητα.
Όλοι μας στο πέρασμά μας από την ζωή, αναπτύσσουμε διάφορες σχέσεις. Αν εμείς δώσουμε τεράστια σημασία και προτεραιότητα στην σχέση μας με το φαγητό, το βάρος ή το σώμα μας, ίσως στερήσουμε χρόνο ή προσοχή από τις άλλες μας σχέσεις. Αν η διατροφή μας είναι αυτή που καταναλώνει όλη μας την ενέργεια, τον χρόνο την ενασχόλησή μας, πώς θα αφήσουμε χώρο στην ζωή μας και για τους ανθρώπους που μας αγαπάνε ή για άλλες ενασχολήσεις;
Σε πολλές περιπτώσεις ανθρώπων συμβαίνει το εξής παράδοξο. Βλέπουμε άτομα να δίνουν τεράστια σημασία στην εικόνα και το βάρος τους και προσπαθούν να αποκτήσουν το τέλειο σώμα γιατί νομίζουν ότι με αυτόν τον τρόπο θα βρουν τον έρωτα. Επενδύουν τον χρόνο και την προσοχή τους στην διατροφή και την εξωτερική τους εμφάνιση, γιατί θεωρούν ότι έτσι θα τραβήξουν την προσοχή και θα γίνουν αγαπητοί.
Το αποτέλεσμα είναι ότι τελικά δεν βρίσκουν χρόνο για να επενδύσουν σε κάποιον ώστε να τους αγαπήσει. Έχουν δημιουργήσει έναν ¨υποκατάστατο εραστή¨ και αυτός είναι το φαγητό. Δεν επηρεάζει αρνητικά λοιπόν τη σχέση μας με το φαγητό την ερωτική μας ζωή;
Πρέπει να κατανοήσουμε ότι είναι αναγκαίο να αγαπήσουμε το σώμα μας και την εικόνα μας και να αφήσουμε στην άκρη τους φόβους σχετικά με το φαγητό. Έτσι θα μπορέσουμε να αποκτήσουμε σεξουαλική οικειότητα και θα δώσουμε χαρά και νόημα στην ερωτική μας ζωή. Οι ψυχολόγοι, αναφερόμενοι στον Freud, μιλούν για το φαινόμενο του ναρκισσισμού. Είναι το παράδειγμα του ατόμου που ασχολείται τόσο με το ¨εγώ¨ του, που δεν αφήνει χώρο στην ζωή του για κανέναν άλλο.
Οι άνθρωποι στην εποχή μας δίνουν προσοχή στην διατροφή τους αλλά δίνουν και προσοχή στην σεξουαλικότητά τους. Υπάρχουν περιπτώσεις ατόμων που περνούν σχεδόν μια ζωή χωρίς να αγαπάνε το σώμα τους και δεν έχουν σύντροφο ή σεξουαλικές σχέσεις εξαιτίας αυτού.
Καταναλώνονται στην προσπάθεια να χάσουν βάρος για να μπουν στο ερωτικό παιχνίδι και να νοιώσουν οικεία με κάποιον. Τελικά το μόνο σίγουρο είναι πως έτσι χάνουν χρόνο. Δεν χρειάζεται να περιμένει κανείς να αδυνατήσει για να εκφράσει τον ερωτισμό του ναι βρει έναν σύντροφο.
Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που η σχέση μας με το φαγητό δεν είναι παρά ένα παραπέτασμα για να καλύψουμε άλλες αιτίες. Δεν είναι το βάρος και η εμφάνισή μας που μας εμποδίζει να έρθουμε κοντά με κάποιον, αλλά οι φοβία μας και η ανασφάλειά μας. Το θέμα μας είναι η οικειότητα και η επιφυλακτικότητα για τον έρωτα.
Η σχέση μας με το φαγητό μπορεί να επηρεάσει την ερωτική μας ζωή. Εμείς όμως οι ίδιοι πρέπει να βρούμε την ισορροπία ανάμεσα στην διατροφή, το βάρος, την εικόνα μας και το σεξ. Πρέπει να δώσουμε χώρο και χρόνο στην οικειότητα και την σχέση μας με τους άλλους. Αν το φαγητό έχει ¨εισβάλλει¨ στην κρεβατοκάμαρά μας, ας φέρουμε εμείς το σεξ στο ¨τραπέζι¨.
