Καλή πέψη σημαίνει για το σώμα μας το να έχει την ικανότητα να ελέγχει τον μεταβολισμό και την χώνεψη της τροφής που προσλαμβάνουμε. Εμείς νομίζαμε μέχρι τώρα ότι αυτό δεν το ελέγχουμε, ότι γίνεται αυτόματα. Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει. Το κέντρο ελέγχου βρίσκεται στο κεντρικό νευρικό μας σύστημα. Η καλή πέψη λοιπόν, εξαρτάται από το περιβάλλον, τις σκέψεις και την τροφή μας.
Το νευρικό μας σύστημα έχει δυο παρακλάδια:
- Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα
- Το παρασυμπαθητικό νευρικό σύστημα
Το κάθε ένα έχει την δική του δράση και λειτουργία.
Το συμπαθητικό νευρικό σύστημα μπαίνει σε λειτουργία όταν αντιλαμβάνεται κάποια απειλή, πραγματική ή θεωρητική. Το να έχουμε αργήσει σε ένα ραντεβού, το να μας κυνηγάνε, το να έχουμε να προλάβουμε κάποια προθεσμία στην δουλειά, θέτει σε λειτουργία το συμπαθητικό νευρικό μας σύστημα και μας βάζει σε μια αγχωτική διαδικασία. Για αυτό τον λόγο αυξάνει την ροή του αίματος και τα επίπεδα της ενέργειάς μας, ώστε να αντιμετωπίσουμε τις πιθανές απειλές ή δυσκολίες.
Το σώμα μας είναι προγραμματισμένο να κατευθύνει την ροή του αίματος και την ενέργειά μας ανάλογα με τις ανάγκες μας. Είτε στα χέρια ή τα πόδια μας ή τα εσωτερικά μας όργανα, όπως για παράδειγμα στο στομάχι για την πέψη. Υπάρχει λοιπόν μια ιεραρχία, ανάλογα με τις προτεραιότητες. Η πέψη μας θα μπει σε δεύτερη μοίρα, αν πρέπει να αντιμετωπίσουμε έναν κίνδυνο. Και κίνδυνος για το σώμα μας μπορεί να είναι και το άγχος. Όταν λοιπόν βρισκόμαστε σε κατάσταση στρες, η ικανότητα της πέψης μειώνεται.
Το άγχος λοιπόν, έχει την δύναμη να επηρεάσει αρνητικά την πέψη και τον μεταβολισμό μας, αφού αν το συμπαθητικό μας σύστημα δεν ενεργοποιηθεί και το πιο υγιεινό φαγητό να καταναλώσουμε, δεν θα το αφομοιώσουμε πλήρως.
Είναι θέμα βιολογίας.
Για να προωθήσουμε την καλή πέψη, μπορούμε και πρέπει να ενεργοποιήσουμε το παρασυμπαθητικό νευρικό μας σύστημα.
Αντί να στρεφόμαστε σε αντιόξινα ή σε βοηθήματα παντός είδους για το πεπτικό μας σύστημα, η λύση είναι απλή. Πρέπει να επιβραδύνουμε τους ρυθμούς μας και να χαλαρώσουμε, για να τεθεί σε λειτουργία το παρασυμπαθητικό νευρικό μας σύστημα. Τότε η καλή πέψη θα έρθει αβίαστα.
Είναι αυτό που θα επιβραδύνει τον καρδιακό μας ρυθμό, θα αυξήσει την εντερική μας δραστηριότητα, θα βοηθήσει την κυκλοφορία του αίματος. Το μόνο που πρέπει να κάνουμε εμείς είναι να βρούμε τον τρόπο να το ενεργοποιήσουμε. Για να το καταφέρουμε, ας δούμε 3 τρόπους παρακάτω.
- Αναπνοή
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι δεν δίνουμε την πρέπουσα σημασία στην αναπνοή μας. Ούτε και στην σχέση που αυτή έχει με την διάθεση και τα συναισθήματά μας. Αν αυτό που ζητάμε είναι να μειώσουμε το άγχος, πρέπει να μάθουμε να τρώμε με ηρεμία. Όχι βιασύνη, όχι στο πόδι. Πρέπει να καθόμαστε στο τραπέζι ήρεμοι, να παίρνουμε ανάσες και να είμαστε παρόντες με μυαλό και με σώμα.
- Χαλάρωση
Οι ρυθμοί της καθημερινότητας μας κάνουν να τρέχουμε με χίλια για να προλάβουμε τις υποχρεώσεις μας. Αυτό όμως δεν μπορεί να συμβαίνει συνεχώς χωρίς αντίκτυπο. Πρέπει κάποιες στιγμές να σταματήσουμε για να χαλαρώσουμε. Η καλύτερη στιγμή είναι στο φαγητό. Έτσι κάνουμε ένα διάλλειμα από το τρέξιμο της μέρας και βοηθάμε τον οργανισμό μας ώστε να έχει καλή πέψη.
- Απόλαυση
Για να ενεργοποιήσουμε το παρασυμπαθητικό νευρικό μας σύστημα, μας βοηθάει το να εστιάσουμε στην απόλαυση που παίρνουμε από το φαγητό μας. Να το χαρούμε με όλες μας τις αισθήσεις, την γεύση, την αφή, την οσμή κ.λπ. Μέχρι τώρα δεν έχουμε αναφερθεί καθόλου στο τι τρώμε, αν το προσέξατε! Ναι μεν κι αυτό μετράει, αλλά έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε μόνο την τροφή και όχι τα παραπάνω που αναφέραμε. Μήπως λοιπόν πρέπει να σκεφτούμε ότι δεν μετράει μόνο το τι τρώμε, αλλά και το πώς τρώμε;
Το νευρικό μας σύστημα είναι ένα μέρος του συνόλου του σώματός μας. Όλα όμως τα συστήματα έχουν μια σύνδεση στο σώμα μας, για να λειτουργεί σωστά. Έτσι και για να πετύχουμε μια καλή πέψη, πρέπει να δούμε το σύνολο και όχι μόνο την τροφή. Η καλή πεπτική υγεία και η θρέψη δεν είναι μόνο στο τι θα φάμε, αλλά και στο πώς θα το φάμε.
