Η σχέση της ικανοποίησης του φαγητού με το αδυνάτισμα είναι μια πραγματικότητα. Η ερώτηση είναι πώς λειτουργεί; Συνήθως θεωρούμε πως για να ευχαριστηθούμε το φαγητό μας, σημαίνει πως τρώμε πολύ και άρα θα πάρουμε βάρος. Στην πραγματικότητα συμβαίνει το αντίθετο. Όταν το φαγητό μας δίνει ικανοποίηση, μπορεί να μας βοηθήσει στο να αδυνατίσουμε, κάτω από προϋποθέσεις βέβαια. Ας δούμε τι πρέπει να κάνουμε για να κρατήσουμε την σχέση ικανοποίησης του φαγητού με το αδυνάτισμα σε ισορροπία.
Ο φόβος ότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε να τρώμε.
Πολλοί άνθρωποι διστάζουν να ευχαριστηθούν το φαγητό τους, από τον φόβο μήπως ξεφύγουν και δεν μπορούν να σταματήσουν. Έτσι βάζουν περιορισμούς, μετρώντας θερμίδες, αποκλείοντας τροφές και περιορίζοντας τις διατροφικές τους συνήθειες. Αυτό που καταφέρνουμε βέβαια με αυτόν τον τρόπο, είναι να δημιουργούμε διατροφικά απωθημένα.
Αγχώνουμε τον εαυτό μας χωρίς λόγο.
Στην προσπάθειά μας να αδυνατίσουμε αγχώνουμε τον εαυτό μας και νομίζουμε ότι με το να ικανοποιηθούμε από το φαγητό σημαίνει ότι θα παχύνουμε. Είναι φυσιολογικό το να παίρνουμε ικανοποίηση από το φαγητό. Επίσης είναι αποδεδειγμένο ότι όταν είμαστε αγχωμένοι, ο μεταβολισμός μας μειώνεται και εκκρίνονται ορμόνες που υπαγορεύουν στον οργανισμό να αποθηκεύσει λίπος. Το να τρώμε λοιπόν υπο το καθεστώς του χρόνιου άγχους, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει στην πρόσληψη βάρους.
Νοιώθουμε ενοχές.
Η σχέση της ικανοποίησης του φαγητού με το αδυνάτισμα, λειτουργεί ως ταμπού για πολλούς από εμάς. Όταν έχουμε κάποια παραπανίσια κιλά, αισθανόμαστε άσχημα με τον εαυτό μας, ενοχικά και νοιώθουμε πως δεν πρέπει να ευχαριστιόμαστε το φαγητό γιατί δεν το δικαιούμαστε. Θεωρούμε έλλειψη δύναμης της θέλησης όταν φάμε κάτι που λαχταράμε και μας ικανοποιεί. Και αυτό γιατί πρέπει να μετράμε θερμίδες, λιπαρά, γραμμάρια κ.λπ. Αυτό που μένει λοιπόν στο τέλος είναι ντροπή και ενοχή και καμία ικανοποίηση, νομίζοντας ότι πρέπει να τρώμε το λιγότερο δυνατόν για να αδυνατίσουμε.
Δίνουμε τεράστια σημασία στο φαγητό.
Η σχέση της ικανοποίησης του φαγητού με το αδυνάτισμα, μπορεί να λειτουργεί σε κάποιους αρνητικά. Ναι μεν είναι φυσιολογικό να παίρνουμε ευχαρίστηση από το φαγητό, αλλά όχι μόνο από αυτό. Δεν είναι το φαγητό υποκατάστατο των σχέσεων με τους άλλους ανθρώπους, με τις δραστηριότητες, με το σεξ κ.λπ. Ικανοποίηση παίρνουμε από όλα τα παραπάνω, στις σωστές δόσεις. Δεν περιμένουμε το φαγητό να καλύψει όλες τις ανάγκες μας για ευχαρίστηση. Κάτι τέτοιο μπορεί να κρύβει συναισθηματικά προβλήματα που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση, μιας και μας εμποδίζουν να γευτούμε όλες τις χαρές της ζωής.
Ποια είναι η λύση;
Η ενοχοποιημένη σχέση με το φαγητό και ο φόβος της ικανοποίησης από αυτό, μπορεί να οδηγήσει σε προβλήματα. Αλλά και το να στηριζόμαστε στο φαγητό σαν δεκανίκι για να πάρουμε μόνο από αυτό ευχαρίστηση, δεν είναι επίσης υγιές.
Η σχέση της ικανοποίησης του φαγητού με το αδυνάτισμα, είναι μια σχέση που εμείς θα ορίσουμε αν θα λειτουργήσει υπέρ μας. Εμείς θα την χτίσουμε όπως όλες τις σχέσεις στην ζωή μας, ώστε να μας δίνει ικανοποίηση στον βαθμό που της αντιστοιχεί. Χωρίς φόβο, ανασφάλεια, ενοχή πρέπει να την αποδεχτούμε και να της δώσουμε την ευκαιρία να μας δώσει ευχαρίστηση χωρίς υπερβολές, με υγιή τρόπο. Πρέπει να χτίσουμε μια υγιή σχέση με το φαγητό, όπως και με όλες τις σχέσεις στην ζωή μας. Τότε θα μπορούμε να πάρουμε την ικανοποίηση που μας αξίζει.
